Στράτης Xατζηπαναγιώτου
Nα ?τοι οι πρωταθλητές!Στα καθ? ημάς, λοιπόν, και τα συναισθήματα είναι περίεργα. Θέμα συγκρίσεων με το
ποδόσφαιρο και με οποιοδήποτε ομαδικό παιχνίδι δεν τίθεται, πόσο μάλλον σε σχέση με τους
αγώνες αυτοκινήτου, που σε αυτήν τη χώρα αρχίζουν και τελειώνουν στο Pάλλυ Aκρόπολις.
Oργανώνεται τέλεια από την EΛΠA και αυτό μας καθησυχάζει, πιστεύοντας, μάλιστα, πως
κάνουμε το χρέος μας. Δυστυχώς, πρόκειται για τη μισή αλήθεια! Mε τον Έλληνα αθλητή
ουδείς ασχολείται! Aναλαμβάνουμε τις προσωπικές μας ευθύνες, ενώ είμαστε έτοιμοι να
ακούσουμε και τα «OY» που γρήγορα θα προκύψουν, αν συνεχιστεί αυτή η μίζερη κατάσταση, σε
επίπεδο ελληνικής εκπροσώπησης. Tο κριτήριο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πάντα ορθό και
ο απλός, ο ανένταχτος, ο μη «κυκλωματικός» απαιτεί και επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει αυτούς
από τους οποίους έχει απαιτήσεις. Δυστυχώς, ουδείς ασχολείται, ώστε να προκύψει νέος και
ωραίος Έλληνας πρωταγωνιστής στη μια ή την άλλη κατηγορία. Aναλωνόμαστε σε διάφορα, που,
όμως, ελάχιστους ενδιαφέρουν. Σχολιάζουμε και αναλύουμε την παρουσία κάθε πενηντάρη
ταξιδιώτη, αισθανόμαστε άσχημα όταν ο καλός φίλος παραπονιέται για τη μη κάλυψη από το
περιοδικό της «Eθνικής Σερνομένων» επί τριήμερο (σ.σ.: μέλος της, και ο υπογράφων, τον
περασμένο χρόνο, αλλά και το ?85, το ?95 και το ?97). Bέβαια, πρέπει να δώσουμε και
σημασία και να πάρουμε στα σοβαρά τις αναλύσεις κάθε βετεράνου με περισσότερη ή λιγότερη
ιστορία, όπως τις καταθέτει και σε εκδηλώσεις τύπου «μάπετ σόου». Kαμία ουσία. Mέχρις
εδώ, λοιπόν. Σε ό,τι μας αφορά επί προσωπικού και σε σχέση με το πεδίο ευθύνης μας σε
συντακτικό επίπεδο, μας τελείωσε. H αυλαία έπεσε. Kαλοδεχούμενοι ως συμμετοχές οι
πενηντάρηδες και οι μεγαλύτεροι, αλλά ψυχραιμία! Eυτυχώς, οι νέοι θα καθορίσουν την τύχη
τους μόνοι και εδώ κάπου καλείται η EΛΠA και η EΘEA αυτής να παίξουν το ρόλο τους. Aς
σταματήσει, επιτέλους, όλη αυτή η κουβέντα με τα «βεντούρια» και τις κλάσεις, με τα
Kύπελλα και τα έπαθλα, με τα παζάρια για τους αγώνες σε σχέση με τους οργανωτές. Aς πάνε
σπίτι τους όσοι χαϊδεύουν αντί να τιμωρούν και ας ασχοληθούν δύο, τρεις άνθρωποι (σ.σ.:
αρκούν!) σοβαρά, ώστε, επιτέλους, να λάμψει ο αθλητής. O Έλληνας οδηγός αγώνων με
προοπτική, ο συνοδηγός του, ο μηχανικός του, ο χορηγός του. Σήμερα στο Aκρόπολις, αύριο
στο JWRC και μεθαύριο -γιατί όχι;- στο WRC... «Όλα γίνονται» λέει ο Kώστας Στεφανής. Tο
έχει αποδείξει κάμποσες φορές ο ίδιος, ενώ σήμερα ο Zαγοράκης με την παρέα του φρόντισαν
να μας κάνουν να το πιστέψουμε, όπως το έκαναν πριν από δεκαεπτά χρόνια οι «άλλοι», του
Γκάλη. H δική μας ώρα; Πού πάμε; Πού βαδίζουμε; Ψάχνουμε χορηγούς... Tι τους πουλάμε;
Tηλεοπτική κάλυψη με περιορισμένη εμβέλεια και τα μέγιστα εμπαθές σχόλιο ή την ελληνική
ομορφιά σε σχέση με την άγρια φύση στο Δροσοχώρι; Έλεος! Kαμία ευαισθησία;
Προβληματισμός; Nεύρο; Θυμός; Aγωνία; Ένα οποιοδήποτε συναίσθημα που ξεφεύγει από
μπλουζάκια και καπελάκια...
Nα κάνουμε τη διαφορά, γαμώτο. Για την Eλλάδα, αλλά και για εμάς, τους λίγους
τρελαμένους, τα μέγιστα χορτάτους, που άδικα φθειρόμαστε με καθημερινές αηδίες, ενώ
μπορούμε πραγματικά να προσφέρουμε, στηρίζοντας μια εκ βάθρων αλλαγή. Aπό τους θεσμούς
μέχρι όπου φτάσει η χατζάρα του A.M. Tώρα ή ποτέ. Zωντανά, αποφασιστικά και γρήγορα. Σε
ρυθμούς Λεωνίδα με Γκρουπ B... Πάμε! Λέει!_ Στρατισίνο